492 sayılı Harçlar Kanunu

Harçlar Kanunu

Kanun No	492
Kabul Tarihi	02.07.1964
Yürürlük Tarihi	17.07.1964
Durum	Yürürlükte
Resmî Gazete	17.07.1964

492 sayılı Harçlar Kanunu, Türkiye’de devlet tarafından alınan harçların kapsamını, oranlarını, ödeme şekillerini ve muafiyetlerini düzenleyen temel yasadır.

5 Temmuz 1964 tarihinde kabul edilmiş olup, adli, tapu, konsolosluk, pasaport, noter, trafik gibi çeşitli alanlarda alınan harçlarla ilgili hükümleri içerir.

---

Başlıca Özellikleri:

• Kapsam: 492 sayılı kanun, yargı, tapu ve kadastro, noter, konsolosluk, pasaport, vize, ikamet tezkeresi, trafik gibi pek çok işlem ve belge için ödenecek harçları belirler.
• Harç Türleri: Kanun, maktu (sabit) ve nispi (oransal) olmak üzere iki tip harcı esas alır.
• Tarife: Yasal harç tutarları ve oranları her yıl Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından güncellenen tarifelerle belirlenir.
• Muafiyet ve İstisnalar: Kanunda bazı işlemler, kişiler veya kurumlar harçtan muaf tutulabilir.
• Ödeme ve Tahsilat: Harçların nasıl ve ne zaman ödeneceğini, hangi makamlarca tahsil edileceğini ayrıca düzenler.

---

Kanunun Temel Bölümleri:

• Birinci Kısım: Genel Hükümler
• İkinci Kısım: Yargı Harçları
• Üçüncü Kısım: Noter Harçları
• Dördüncü Kısım: Tapu ve Kadastro Harçları
• Beşinci Kısım: Konsolosluk Harçları
• Altıncı Kısım: Pasaport, Vize ve İkamet Tezkeresi, Gemi ve Trafik Harçları
• Yedinci Kısım: Çeşitli Hükümler ve Muafiyetler

---

Amaç:

Kamu hizmetlerinden faydalananların, yapılan işlem karşılığı devlete gelir sağlamasını amaçlamaktadır. Yargılamada, taşınmaz işlemlerinde, resmi belge ve ruhsat işlemlerinde devletin sunduğu hizmetin maliyetinin bir kısmının karşılanmasına yöneliktir.

---

Yasal Kaynak:

492 sayılı Harçlar Kanunu’na ve güncellenen harç listelerine Resmi Gazete ve Mevzuat Bilgi Sistemi üzerinden ulaşabilirsin.